Αποτελεί το σήμα κατατεθέν της Πράγας και το πιο πολυφωτογραφημένο. Είναι το Κάστρο της, το μεγαλύτερο αρχαίο κάστρο στον κόσμο, σύμφωνα με το Ρέκορ Γκίνες. Και μπορεί να είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο, αφού πρωταγωνιστεί σε όλες σχεδόν τις εικόνες από την τσεχική πρωτεύουσα, όμως, υπάρχουν κάποιες ιστορίες πίσω από το Κάστρο που δεν είναι τόσο γνωστές, ενώ είναι συναρπαστικές.

Ας τις δούμε:

Έχει έκταση 18 στρεμμάτων, χτίστηκε τον 9ο αιώνα και τροποποιήθηκε τόσο στον 10ο όσο και στον 14ο αιώνα. Στην πραγματικότητα πρόκειται ουσιαστικά για ένα σύμπλεγμα κτισμάτων που βρίσκεται στην κορυφή ενός μεγάλου λόφου στην αριστερή όχθη του Ποταμού Μολδάβα.

Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής στην Τσεχοσλοβακία, το Κάστρο έγινε το επιτελείο του Ράινχαρντ Χάιντριχ. Λέγεται ότι ο ο γερμανός ναζί τοποθέτησε στο κεφάλι του το Στέμμα της Βοημίας, πιστεύοντας ότι ήταν μεγάλος βασιλιάς, Σύμφωνα, όμως, με τους παλαιούς θρύλους, όποιος σφετεριστής φορέσει το στέμμα στο κεφάλι του, είναι καταδικασμένος να πεθάνει μέσα σε ένα χρόνο. Τυχαίο ή όχι, ο Χάιντριχ δολοφονήθηκε, σε λιγότερο από έναν χρόνο!

Τα πολύτιμα κοσμήματα που χρησιμοποιήθηκαν στις στέψεις των μοναρχών της Βοημίας, φυλάσσονται σε έναν ειδικό θάλαμο, ο οποίος είναι ασφαλισμένος με επτά κλειδαριές. Οι επτά κάτοχοι των κλειδιών είναι ο πρόεδρος της Τσεχίας, ο πρωθυπουργός, ο Αρχιεπίσκοπος Πράγας, ο πρόεδρος της Γερουσίας, ο πρόεδρος της Βουλής, ο δήμαρχος της Πράγας και ο Επίσκοπος του μητροπολιτικού ναού του Αγίου Βίτου.

Στη βορειοανατολική περιοχή του Κάστρου, βρίσκεται το «Xρυσό σοκάκι». Πρόκειται για έναν μικροσκοπικό δρόμο που οφείλει το όνομά του στους χρυσοχόους που έζησαν εκεί κατά τον 17ο αιώνα. Χαρακτηρίζεται από μια σειρά από χαμηλά σπιτάκια, τα οποία χτίστηκαν στα τέλη του 16ου αιώνα κατ’ εντολή του αυτοκράτορα Ροδόλφου Β’ των Αψβούργων, για να στεγάσουν τους 24 φρουρούς του Κάστρου και τις οικογένειές τους.

Ο δρόμος είναι επίσης γνωστός ως «Δρόμος των αλχημιστών», αφού σύμφωνα με κάποιο θρύλο, κάποιοι αλχημιστές ζούσαν εκεί, οι οποίοι κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ροδόλφου Β’ των Αψβούργων μετά από παραγγελία του, προσπαθούσαν να μετατρέψουν τα απλά μέταλλα σε χρυσό και να ανακαλύψουν το ελιξίριο και τα μυστικά της αιώνιας ζωής.

Το Κάστρο αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τον συγγραφέα Φραντς Κάφκα. Μάλιστα, την περίοδο 1916-1917, έζησε στην οικία με αριθμό 22 μαζί με την αδελφή του Ότλα. Εδώ ο Κάφκα, έγραψε τη συλλογή δεκατεσσάρων διηγημάτων «Ένας αγροτικός γιατρός».